Чё, братаны, как дела? Вот я вам сейчас расскажу, как у меня все эти закадыки начались...
В общем, дело было так. Я уже был по самые помидоры, каждый день вмазывался чем попало. Фент, отрава, амф — все по очереди. Не успевал я закладки купить, как уже обходился без них. Ну, вот раз такой я шлялся по району, думаю, а вдруг у кого-нибудь чего-нибудь есть. И тут вижу своего дружка Васю. Он как раз был известен своими связками с наркодилерами.
— Привет, братан! Есть что-нибудь интересное? — спросил я Васю.
— Есть, конечно! — ответил он весело. — У меня свежие заклады героинчика. Можешь купить, если хочешь.
Ну, я понимаешь, без раздумий отвечаю, что да, конечно, готов купить. Я думал, героин — это для настоящих мачо, а я тут сижу, как потерянный. А кто еще наркоту не вдыхал, тот просто не жил, так что я решил попробовать что-то новенькое.
— Ладно, Вась, дай мне одну герку на пробу. Хочу нюхнуть, чего уж. — сказал я и потрогал свою карманную толкучку.
Вася мне вручил маленький пакетик с белым порошком. Я сразу засунул его себе под ноздри и нюхнул так, что всего мне хватило на два мгновения. Ну, а потом...
...
Ах, этот толчок! Это было просто офигенно. Я почувствовал, будто меня взорвали. Голова забилась невероятными эмоциями, я ощущал себя непобедимым. Никакой другой отрава не давала мне такого кайфа. Я был на вершине мира!
Каждый день после того я ходил к Васе и брал у него закладки. Он стал моим настоящим другом, моим поставщиком счастья. Мы вместе бухали, вместе закладки продавали, вместе наркоту вдыхали. А потом, когда я был уже совсем кайфанутым, Вася предложил мне больше, чем просто друзей.
— Александр, ты знаешь, братан, я не хочу быть твоим другом. Я хочу быть с тобой всегда. Я хочу, чтобы ты был моим мужем, моим наркоманским супругом...
Я офигел, братишка. Кто бы мог подумать, что мой друг, мой наркотический брат Вася, будет хотеть замуж за меня. Но понимаешь, в нашем мире все может быть. Ведь наркота объединяет людей, делает их ближе друг к другу. И я принял его предложение.
Мы поженились в нашей любимой заброшенной фабрике, среди закладок и отравы. Это была настоящая наркотическая свадьба, где все были под горло наркотическими дымами. Мы были так счастливы, как только можно было быть. Ни одна другая отрава не могла сравниться с этим чувством.
Но вот с течением времени все изменилось. Начались проблемы, скандалы, недоверие. Мы стали зомби, покоренные наркотиками. И наш брак стал рушиться с каждым днем.
А я, знаешь, иногда задумываюсь, что может, если бы я не попробовал эту отраву, то всё было бы по-другому. Может, я был бы счастливым, обычным парнем, а не наркоманом, который торгует закладками и вмазывается весь день.
Кароч, братва, откуда бы ни росли эти закладки, отрава — это не выход. Если у вас есть возможность, не ввязывайтесь в эту грязь. Наркотики — это просто дорога в никуда.
Поверьте мне на слово, лучше наслаждаться чистой жизнью, чем быть пленником своих собственных зависимостей.
Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
| Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!